Yedi Manevi Cinsiyet Yasası [altyazılı erotik film ] filminin bilgileri
![Yedi Manevi Cinsiyet Yasası [altyazılı erotik film ]](https://filmsitesi.cc/uploads/olimg2/2024-02/erotik-film-1_f.webp)
Türkçe Dublaj
Yedi Manevi Cinsiyet Yasası full izle - Cinsiyetin Yedi Ruhani Yasası (1999) - The Seven Spiritual Laws of Sex izle - erotik sex - türkçe altyazılı erotik filmler - erotik filim izle - TAMMY PARKLAR ve DARIAN CAINE bu yeni egzotik yayında tüm cinsel kuralları çiğniyor
Özeti:
Kaplan, 3 baskın porno formatını zahmetsizce karıştırıyor: hardcore seks, softcore simüle edilmiş seks ve aradaki gri sınır - yani, son zamanlarda Something Weird tarafından yeniden canlandırılan 60'lar/70'lerin başındaki filmlerin hayranlarının aşina olduğu "neredeyse hardcore" özellikler. 3 tür sahnenin tümü, uzun metrajlı film formatında sorunsuz bir şekilde sunulur ve izleyici, bir değişiklik için aldatılmış (veya çağdaş pornodaki gibi "çok fazla" ile bunalmış- erotik film türkçe) hissetmez.
Film, aynı karakterlerin çoğunu içeren "Dada House" adlı bir İnternet dizisi web sitesine dayanıyordu. Site artık mevcut değil.
Altın Çağ pornosu ile Bugünün ürünü arasındaki Kayıp Bağlantı
Az önce bu haksız yere anlaşılmaz porno klasiğini DVD'de yakaladım ve büyük bir sürprizle karşılaştım - pek çok IMDb üyesinin nostaljik anılarla bahsettiği pornonun 70'ler ve 80'lerin başındaki Altın Çağı'na en özlü geri dönüş olarak faturayı dolduruyor. Bu güzelliğin çatlaklardan nasıl kaydığı (lütfen kelime oyunları yapmayın) beni aşıyor.
Film yapımcısı Beth Kaplan, bilinçli bir şekilde, Cecil Howard, Rinse Dream ve diğer pornograficilerin doğası gereği avangart ve soyut olan hikaye temelli erotik içerikli içerikleri zorladıkları 1998'deki çekim tarihinden 20 yıl öncesine dönüyor. Nick Millard'ın 2 günlük harikaları kadar soyut değil, bunlardan en az 20'si yakın zamanda yeniden yayınlanan DVD'de neredeyse bozulmamış kalitede ortaya çıkarıldı, ancak yine de Fellini, Cocteau gibi sanat evi dehalarıyla ilişkilendirilen sürekli değişen efektler için devam ediyor. ve Ken Russell. Kaplan'ın tüm efektlerini beğendiğimi söyleyemem ama o, günümüzün en iyi uygulamacılarının bile -Jules Jordan'ı düşünün- gonzo/tüm seks (=sıkıntı) yolunu tercih ettiği bir türde gösterdiği çaba nedeniyle A+ aldı.
Burada şaşırtıcı olan, Kaplan'ın 3 baskın porno formatını zahmetsizce karıştırması: hardcore seks, softcore simüle edilmiş seks ve aradaki gri sınır - yani 60'lar/70'lerin başındaki özelliklerin hayranlarının aşina olduğu "neredeyse hardcore". Son zamanlarda Something Weird tarafından canlandırıldı. 3 tür sahnenin tümü, uzun metrajlı film formatında sorunsuz bir şekilde sunulur ve izleyici, bir değişiklik için aldatılmış (veya çağdaş pornodaki gibi "çok fazla" ile bunalmış) hissetmez. Açıklık açısından, burada sağlanan dengeden etkilendim. Aslında, o zamanlar bu bir çiftler filmi olarak kabul edilirdi.
Videoyla çekim yapmak, sade porno tutkunları için bir hayal kırıklığıdır, ancak Kaplan siyah ve beyazı, monokroma yakın (renkleri seyreltilmiş) ve çarpıcı tam renkli sahneleri dramatik bir etki için karıştırıyor. Buradaki şaşırtıcı derecede güzel kadınlar, Playboy mezunları da dahil olmak üzere, gerçek bir zevk - bazıları hardcore sahnelere katılırken, diğerleri softcore modunda eşit derecede erotik olduklarını kanıtlıyor. Mastürbasyon ve "el işi" sahneleri, sert ve yumuşak arasındaki gri alana düşer ve en önemlisi iyi senkronize edilmiş, oldukça erotik ses efektlerini vurgulayan aplomb ile yönetilir.
NYC avangart tiyatro yönetmeni Zoe'nin tuhaf, New Age inziva yerini ziyaret etmesinin nominal hikayesi Oscar'a layık değil, ama en azından burada bir hikaye ve gerçek oyunculuk / diyalog sahneleri var. Bunu eski günlerdeki gibi bir tiyatroda, kuşkusuz video projeksiyonla oturduğumu pekala hayal edebiliyorum, ancak her buluşma için 3 saat 20 dakikalık bir seks kasetinden 3 saat hayatta kalmaya çalışırken olduğu gibi kabağımdan sıkılmadım. , 2000'li yıllarda yapılmıştır.
Takma adların harikası sayesinde, bunun çekilmesinden tam on yıl sonra burada yönetmen, yazar veya yapımcı için tek bir ek kredi bulamadım. Keşke tahtadan çıkıp bir porno rönesansı yaratmaya yardım etseler, yoksa Gresham Yasası'nın işleyişi ucuz, amatör çöplükleri piyasadan hırslı pornoları tamamen uzaklaştırdı mı? Buradaki sunumun zevkli olmasının satış direnciyle sonuçlanmış olabileceğini tahmin ediyorum - bugünün porno hayranları kendi özel fetişlerinin gösterişsiz ve kesinlikle kültürel filozof Umberto Eco'nun öngördüğü bir tekrarla birlikte ön planda sunulmasını istiyor ve ne demek istediğimi anlayacaksın). Sitemizden HD olarak izleyebilirsiniz.
Özeti:
Kaplan, 3 baskın porno formatını zahmetsizce karıştırıyor: hardcore seks, softcore simüle edilmiş seks ve aradaki gri sınır - yani, son zamanlarda Something Weird tarafından yeniden canlandırılan 60'lar/70'lerin başındaki filmlerin hayranlarının aşina olduğu "neredeyse hardcore" özellikler. 3 tür sahnenin tümü, uzun metrajlı film formatında sorunsuz bir şekilde sunulur ve izleyici, bir değişiklik için aldatılmış (veya çağdaş pornodaki gibi "çok fazla" ile bunalmış- erotik film türkçe) hissetmez.
Film, aynı karakterlerin çoğunu içeren "Dada House" adlı bir İnternet dizisi web sitesine dayanıyordu. Site artık mevcut değil.
Altın Çağ pornosu ile Bugünün ürünü arasındaki Kayıp Bağlantı
Az önce bu haksız yere anlaşılmaz porno klasiğini DVD'de yakaladım ve büyük bir sürprizle karşılaştım - pek çok IMDb üyesinin nostaljik anılarla bahsettiği pornonun 70'ler ve 80'lerin başındaki Altın Çağı'na en özlü geri dönüş olarak faturayı dolduruyor. Bu güzelliğin çatlaklardan nasıl kaydığı (lütfen kelime oyunları yapmayın) beni aşıyor.
Film yapımcısı Beth Kaplan, bilinçli bir şekilde, Cecil Howard, Rinse Dream ve diğer pornograficilerin doğası gereği avangart ve soyut olan hikaye temelli erotik içerikli içerikleri zorladıkları 1998'deki çekim tarihinden 20 yıl öncesine dönüyor. Nick Millard'ın 2 günlük harikaları kadar soyut değil, bunlardan en az 20'si yakın zamanda yeniden yayınlanan DVD'de neredeyse bozulmamış kalitede ortaya çıkarıldı, ancak yine de Fellini, Cocteau gibi sanat evi dehalarıyla ilişkilendirilen sürekli değişen efektler için devam ediyor. ve Ken Russell. Kaplan'ın tüm efektlerini beğendiğimi söyleyemem ama o, günümüzün en iyi uygulamacılarının bile -Jules Jordan'ı düşünün- gonzo/tüm seks (=sıkıntı) yolunu tercih ettiği bir türde gösterdiği çaba nedeniyle A+ aldı.
Burada şaşırtıcı olan, Kaplan'ın 3 baskın porno formatını zahmetsizce karıştırması: hardcore seks, softcore simüle edilmiş seks ve aradaki gri sınır - yani 60'lar/70'lerin başındaki özelliklerin hayranlarının aşina olduğu "neredeyse hardcore". Son zamanlarda Something Weird tarafından canlandırıldı. 3 tür sahnenin tümü, uzun metrajlı film formatında sorunsuz bir şekilde sunulur ve izleyici, bir değişiklik için aldatılmış (veya çağdaş pornodaki gibi "çok fazla" ile bunalmış) hissetmez. Açıklık açısından, burada sağlanan dengeden etkilendim. Aslında, o zamanlar bu bir çiftler filmi olarak kabul edilirdi.
Videoyla çekim yapmak, sade porno tutkunları için bir hayal kırıklığıdır, ancak Kaplan siyah ve beyazı, monokroma yakın (renkleri seyreltilmiş) ve çarpıcı tam renkli sahneleri dramatik bir etki için karıştırıyor. Buradaki şaşırtıcı derecede güzel kadınlar, Playboy mezunları da dahil olmak üzere, gerçek bir zevk - bazıları hardcore sahnelere katılırken, diğerleri softcore modunda eşit derecede erotik olduklarını kanıtlıyor. Mastürbasyon ve "el işi" sahneleri, sert ve yumuşak arasındaki gri alana düşer ve en önemlisi iyi senkronize edilmiş, oldukça erotik ses efektlerini vurgulayan aplomb ile yönetilir.
NYC avangart tiyatro yönetmeni Zoe'nin tuhaf, New Age inziva yerini ziyaret etmesinin nominal hikayesi Oscar'a layık değil, ama en azından burada bir hikaye ve gerçek oyunculuk / diyalog sahneleri var. Bunu eski günlerdeki gibi bir tiyatroda, kuşkusuz video projeksiyonla oturduğumu pekala hayal edebiliyorum, ancak her buluşma için 3 saat 20 dakikalık bir seks kasetinden 3 saat hayatta kalmaya çalışırken olduğu gibi kabağımdan sıkılmadım. , 2000'li yıllarda yapılmıştır.
Takma adların harikası sayesinde, bunun çekilmesinden tam on yıl sonra burada yönetmen, yazar veya yapımcı için tek bir ek kredi bulamadım. Keşke tahtadan çıkıp bir porno rönesansı yaratmaya yardım etseler, yoksa Gresham Yasası'nın işleyişi ucuz, amatör çöplükleri piyasadan hırslı pornoları tamamen uzaklaştırdı mı? Buradaki sunumun zevkli olmasının satış direnciyle sonuçlanmış olabileceğini tahmin ediyorum - bugünün porno hayranları kendi özel fetişlerinin gösterişsiz ve kesinlikle kültürel filozof Umberto Eco'nun öngördüğü bir tekrarla birlikte ön planda sunulmasını istiyor ve ne demek istediğimi anlayacaksın). Sitemizden HD olarak izleyebilirsiniz.